Ben je al geweest of ga je nog op wintersport dit jaar? Iedereen die al vaker is geweest weet dat het echt niet alleen maar zon, sneeuw en (apres) skipret is. Ik ging er eens voor zitten en zette 10 wintersport ergernissen die iedereen herkent op een rijtje. Welke kun jij afvinken?
10 Wintersport ergernissen: welke herken jij?
1. Het gepruts als je naar het toilet moet op de piste. Er is namelijk geen ontkomen aan. Je hebt bij het ontbijt lekker genoten van koffie, thee, sap, melk of een combinatie van allemaal. En ja, dat zakt in de loop van ochtend richting blaas. En dat fenomeen herhaalt zich na de koffiestop, lunch enzovoort. Dus na een dag of drie weet je op je duimpje alle toiletten te vinden. En die toiletten zijn over het algemeen van de categorie ‘ranzig’. En dan is het ook nog vaak zo dat je een trap op en/of af moet op je skischoenen; dat is al een hindernis op zich. In het toilet ben je dan eindelijk aan de beurt en dan is het de kunst om je handschoenen ergens te archiveren terwijl je paniekerig probeert te voorkomen dat je skibroek of een ander kledingstuk de rand van de bril raakt. Daarna moet de hele handel weer aan en dicht en kluun je weer naar buiten met het zweet op je rug om dan weer lekker verder te skiën.
2. Met kleine kinderen op tijd bij de skischool zien te komen. Want je moet niet alleen zelf zorgen dat je in vol ornaat klaar bent voor de skidag maar ook die smurfjes moet je in hun skipak heisen. En net wanneer je denkt klaar te zijn moet er wel weer eentje plassen en kun je opnieuw beginnen. En dan die wantjes of, nog erger, handschoenen die nooit goed zitten. Die vingertjes lijken gewoon allemaal in 1 opening te willen of de voering gaat dubbel… Nou goed, alles en iedereen is klaar voor vertrek en dan begint het sjouwen met je eigen spullen en die van je kids. Mocht je je kids vragen de skistokken te dragen heb je er toch nog een taak aan om continue te roepen dat ze moeten oppassen voor andere mensen, auto’s en wat je nog meer tegenkomt onderweg.
3. Dat de stoeltjeslift accuut stil wordt gezet. En dan precies wanneer jouw stoeltje in het midden van twee palen is en je je in een heftige Walibi-achtbaan waant. Het feest is compleet als er naast je iemand zit met hoogtevrees…
4. Die ene verbindingslift die iedereen nodig heeft. Veel skigebieden hebben ze wel, zo’n dalletje waarin alle omringende pistes uitkomen met maar liefst één verbindingslift terug. En dat staat gegarandeerd voor perikelen waar de Efteling een puntje aan kan zuigen. Met van die mensen die denken dat het heel prima is om bovenop jouw ski’s te stampen en sowieso de nodige voordringers.
5. In de gondel zitten met mensen die serieus uit hun giechel stinken. In de ochtenddrukte gebeurt het vaak dat je niet echt ervoor kunt kiezen om alleen met je eigen vrienden/familie in een gondel te stappen. En dan wil het dus gebeuren dat je in een propvolle cabine terecht komt met mensen die de vorige avond volop hebben genoten van alcohol, knoflook, kaas of nog erger: een combi van deze drie. Vooral in Frankrijk zijn we dit regelmatig tegengekomen.
6. Kamikaze skiërs. Je herkent ze direct. Van die lui die nog nooit van techniek hebben gehoord maar wel als een randdebiel met mach 1 jou of je kinderen van je ski’s skiën. Stom!
7. Snowboarders die rakelings langs je glijden terwijl ze keihard proberen te remmen. Je bent lekker relaxt je bochtjes aan het draaien. Misschien zelfs wel zwaar geconcentreerd omdat het ijzig is. En dan ineens is daar dat schrapende keiharde kakgeluid van zo’n snowboarder die het nodig vindt, of gewoon niet beter kan, rakelings langs jou te boarden en precies op dat moment keihard te remmen.
8. Wachten wachten en nog meer wachten op die langzaamste uit je groep. Bij ons thuis is dit altijd het lot van de man. Die skiet zo belachelijk goed dat het kansloos is om hem bij te houden. Als we dus met z’n allen aan het skiën zijn, staat hij regelmatig te wachten op de rest. Ik moet ook wel eens wachten en het is best een irritant ding. Want als de rest er dan eindelijk is, wil jij weer door maar willen de laatkomers even uitrusten…
9. De prijsuitreiking van de skiwedstrijd van je kids. Man man man waarom duurt dat altijd zo lang? Nee maar echt hè. Je wordt gesommeerd om op tijdstip X aanwezig te zijn. En iedere keer weer is het zo dat het groepje van jouw kind pas anderhalf uur later een keer aan de beurt is om het podium te beklimmen. Dat het altijd op de laatste dag is, is ook niet zo heel fijn want de huurski’s moeten nog terug, de skipassen ingeleverd en de koffers en tassen weer ingepakt voor de terugreis. En toch is het altijd weer über cute als ze hun medaille krijgen omgehangen.
10. Mensen die het nodig vinden om op skischoenen boodschappen te doen in de supermarkt. Why? Persoonlijk kan ik niet wachten om na het skiën die schoenen (en die kniebrace) uit te kunnen doen. Ik kan me dan ook met de beste wil van de wereld niet bedenken waarom het een goed idee zou zijn om op je skischoenen achter je winkelwagentje de supermarkt door te klossen. Voor de winkelier moet dit ook een ergernis zijn; de herrie, natte bende en schade die de vloer oploopt hierdoor.
Heerlijk hè, even lekker zaniken terwijl we ieder jaar weer staan te trappelen om richting sneeuw te vertrekken. En die paar wintersport ergernissen stellen niets voor in verhouding met de bak plezier en ontspanning die zo’n weekje in de sneeuw oplevert!
