Afgelopen zaterdag kwamen we aan het einde van de middag aan in Fréjus voor een weekje ontspannen. De volgende vanochtend was het tijd om inkopen te doen. Op naar de Leclerc in Saint Raphael, een hypermarché waar je letterlijk in kunt verdwalen. Resultaat: het aantal gewenste stappen voor die dag was al lekker op weg.
Zo’n Hypermarché lijkt nog het meest op de oude Maxis in Muiden. Daar kon ik vroeger ook altijd als een kip zonder kop rond dwalen. Hier in Frankrijk stikt het nog van dat formaat supermarkten. Vorig jaar waren we in de meivakantie ook hier voor een weekje Saint Raphael dus, dachten wij zelfverzekerd, wisten we de weg in de Leclerc. NOT! Het begon goed: fruit, groenten, brood, beleg, vlees en yoghurt waren snel ingeladen. Maar toen…
Hypermarché: missie augurken
Zoekerdezoek, alle gangpaden die volgens Hollandse logica in aanmerking zouden komen had ik al een keer of drie gehad. Dus dan nog maar een rondje onlogische paden. Niks geen augurken, oftewel cornichons, te vinden. Maar wacht eens, daar liep personeel! Op m’n beste Frans gevraagd waar ik de augurken kon vinden. Het antwoord geloof ik nog steeds niet: zijn op. Serieus? Een winkeloppervlak waar je U tegen zegt, schappen vol met minstens drie merken van 1 product maar geen augurken op voorraad? Tsssss…
Hypermarché: missie Nutella
Nutella is zo’n typisch vakantie-ding dat we thuis eigenlijk nooit in huis hebben. Vooral grote broer is er dol op. Zoet broodbeleg in Frankrijk bestaat vooral uit honing en jam dus toen we ein-de-lijk het schapje met Nutella hadden gevonden stonden daar alleen maar onwijs grote potten. Een pot van 825 gram is toch echt veel te veel van het goede (of eigenlijk slechte). Onder aandringen van grote broer en het motto ‘het is vakantie’ ging dat mega ding dus wel mee.
Hypermarché: missie vuilniszakken
Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik de schappen met toiletpapier, vaatdoekjes, schoonmaakmiddelen, sponsen en afwasborstels minstens 4 keer heb gezien. Maar geen vuilniszak of iets dat daar op lijkt gevonden. Gewoon niet. Ongelooflijk toch? Personeel ook nergens te bekennen dus uiteindelijk hebben we in het winkeltje op de camping vuilniszakken gescoord.
Kort samengevat was dit bezoek aan de Hypermarché een hele onderneming. Uiteraard gingen we met goed gevulde boodschappentassen weer terug. En ach, we hadden gelijk onze beweging van die dag voor een deel gehad en we hebben het ritueel nog een paar keer herhaald. En nu gaan we morgen alweer naar huis…
One Comment
Pingback:
17 mei 2017 at 16:46