Het nieuwe hockeyseizoen staat weer voor de deur. Als je zoals ik leeft in een mannenhuis waar alledrie de mannen ook nog eens hockeyen, betekent dat nogal iets. Het zal niet veel afwijken van een voetbalgezin of een tennisgezin maar mocht ook dat je vreemd zijn; laat me je het beeld schetsen van een hockeygezin.
Die -1 staat natuurlijk voor me-myself-and-I die nooit gehockeyd heeft en dat ook niet van plan is. Maar of ik nu wil of niet, ik ben onderdeel van een hockeygezin zoals dat heet. Sterker nog, een hockeyfamilie want de (tweeling)broer van de man en zijn kinderen hockeyen ook allemaal.
Hoe dat gaat in een hockeygezin voor het seizoen begint
Eerst is daar een paar weken, ogenschijnlijke, rust. Maar de laatste twee weken van de schoolvakantie is het alweer gedaan met die rust en moet grote broer volle bak aan de slag. Trainen, trainen, en nog eens trainen ter voorbereiding op het nieuwe seizoen (want selectie). En dat niet alleen. Er moeten spullen gekocht worden voor de mannen: hockeyschoenen, kousen, tenues, sticks, bitjes, you name it. Alles dat te klein of kapot is moet worden vervangen.
Hoe dat gaat in een hockeygezin tijdens het seizoen
Gelijk met de eerste schoolweek start ook het nieuwe hockeyseizoen en wordt er weer getraind. Keer drie dus hier thuis. En die drie trainen niet allemaal maar 1x in de week en zeker niet op dezelfde dag, laat staan op hetzelfde tijdstip. Kortom, een strak schema is een must. Wie traint op welke dag en hoe laat en hoe zorgen we dat iedereen voor of na zijn training iets kan eten? Het zogenaamde eten in etappes. Dat schema maken komt op mij neer, aangezien ik de boodschappen en maaltijden regel. Zodra de wedstrijden beginnen wordt het nog feestelijker. Zeker nu kleine broer ook wedstrijden gaat spelen. Op zaterdag betekent dat twee wedstrijden van de broers; uit- en thuiswedstrijden. Grote broer speelt vaak nog wel op een schappelijke tijd maar kleine broer meestal op tijden als ‘7.30 uur verzamelen’ en zo. Yep. De zondag staat tot slot in het teken van de hockeywedstrijd van de man, meestal ergens middag op de dag. En bij zo’n wedstrijd hoort ook nog een ‘derde helft’ waardoor hij een groot deel van de zondag op pad is. Sterker nog, als Heren 1 ook op die zondag thuisspeelt moet er ook nog aangemoedigd worden. Je snapt; soms snak ik naar een hockey-vrij weekend. Want dat er weinig tijd overblijft voor andere dingen in het weekend mag duidelijk zijn.
Hoe dat gaat in een hockeygezin als het winter- en zomerstop is
De winterstop betekent dat er ergens rond Sinterklaas de laatste veldwedstrijd wordt gespeeld. Soms vallen al eerder wedstrijden uit omdat de velden bevroren zijn. Begin maart wordt het seizoen dan weer opgepakt tot ergens in juni meestal. Heerlijk zo’n winterstop zou je denken, ware het niet dat grote broer in de winter vrolijk door hockeyt maar dan in de zaal. En welke zaal wisselt nogal. Lees: door heel Almere trainen en wedstrijden natuurlijk ook in andere steden. In de winter is het vaak nat en koud en wordt er naar de vaders en moeders gekeken voor een ritje heen en terug. Gelukkig valt daar nog wel wat in te carpoolen. En ik moet eerlijk toegeven dat ik zaalhockey wel een leuker spelletje vind om naar te kijken. De zomerstop is dus vanaf juni tot het einde van de zomervakantie. Althans, voor kleine broer en de man wel. Want zoals ik al zei, grote broer begint de laatste twee weken van deze zomervakantie alweer.
Dat ik niet hockey, wil trouwens niet zeggen dat ik niet sport. Dus ook mijn sportmomenten moet ik nog ergens tussendoor zien te plannen. Meestal lukt dat en soms is het een beetje schipperen. Hoe gaat dat bij jullie thuis? En heb jij dan ook een hockeygezin of speelt juist een heel andere sport de hoofdrol? Let me know!
